CARBASA

CARBASA
CARBASA
apud Solin. c. 11. Carystos aquas calentes habet, Hellopias vocant: et Carystias aves, quae flammas impune involant: carbasa etiam, quae inter ignes valent; de Carystio lapide illi sumuntur, e cuius filamentis laneis, ἐριώδεις ὐποφύσεις vocat Apollonius, texebantur mantelia et mappae, quae in igne non comburebantur, imo in ignem mittebantur, ut a fordibus nitidarentur. Nam ignis eas mundas reddebat, παραπλησίως τῇ πλύσει, instar lotionis, ait Strabo. Improprie itaque Carbasa appellat, sive pro velis lineis accipias, ut plerumque Latini, sive pro lino. Quamvis enim lineis similia essent, quae ex eo lapide texebantur, non tamen linum erat, multo minus carbasus, de quo infra. Forte Carpasia legendum, meminit enim Καρπασίου λίνου, Carpasii lini, Pausan. in Atticis, ubi funiculum lychni aurei Minervae Athenis consecrati ex eo fuisse docet; ab urbe Cypri Carpaso, aut Carpasia Insul. in qua ut in Carysto, hic lapis multus inveniebatur. Sed valde improprie Λίνον appellat Pausanias, quod metallum est et lapis: nec Strabo linum Carystium vocat, sed λίθεν. In India vero lini genus fuit, quod Graeci Α῎σβεςτον vocavêre, eiusdem cum hoc Cyprio ac Carystio Iapide virtutis, Plin. l. 19. c. 1. quod videtur Pausanias cum Cyprio lapide confudisse, etc. Salmas. ad Solin. p. 178. Aliud longe Carbasus, apud plinium, l. 19. c. 1. Hispania citerior habet splendorem lini praecipuum, torrentis in quo politur naturâ, qui alluit Tarraconem. Et tenuitas mira, ibi primum Carbasis repertis. Lini nempe genus tenuissimi, e quo texebatur vestis magni pretii, priscis in delitiis habita, ut serica nobis. Curtius, l. 8. c. 9. Carbasô Indi corpora usque ad pedes velant: eorumque Rex aureâ lecticâ, margaritis circumpendentibus recubat, distinctis aurô et purpurâ carbasis, quae indutus est. Hinc apud Ciceronem, Verres
aestate summâ tabernacula carbaseis intenta velis in littore collocâsse legitur, ubi totos dies cum mulieribus impudicis perpotavit. Et Virg. Aen. l. 11. v. 776.
----- tum croceam chlamydemque, sinusque crepantes
Carbaseos fulvo in nodum collegerat auro.
Nonnulli id genus linei panni esse putant, quod hodie tela Baptistae, tela Hollandica et tela Cameracensis appellatur: quam postremam ex Hispania advehi certum, vide Dalechampium, Not. ad Plituum. Apud Poetas, pro velis, abusive vox sumitur. Val. Falaccus, l. 2. v. 580.
Panditur hinc totu in noctem carbasus alis,
Littoraque et veteris tumulos praelabitur Ili.
Virg. Aen. l. 3. v. 357.
---- ---- ---- ---- ---- Aurae
Vela vocat, tumidôque inflatur carbaus ausirô.
Statius. Theb. l. 6. v. 405.
---- ---- ---- Quae tantum carbasa ponto,
Quae bello sic tela volant, etc.
Unde videmus, non solum cum vestitum tenuem, sed et cum vela navium, notat, in utroque numero promiscue usurpari. Vide Casp. Barthium, ad Statium d. l. Neque enim minores cunctu animalibus insidias, quam nobumet ipsis linô tendimus, Plin. l. 19. c. 1. qui idem Carbasina vela primum in theatto duxisse Lentulum Spinterem, Apollinaribus ludis, tradit Ibid.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • Carbăsa — (lat.), 1) (Carbăsus), seiner Flachs, kam aus Spanien; 2) seine Zeuge daraus bereitet; 3) (Chir.), so v.w. Charpie …   Pierer's Universal-Lexikon

  • ASBESTOS — lapis ferrei coloris, qui accensus semel exstingui nequitur; eum Arcadia mittit, Solin. c. 7. In montibus Arcadiae nasci, Plin. l. 37. c. 10. habet. Qui idem Asbesti lini meminit quod in desertis adustisque Sole Indiae nasei prodit, sed rarum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BRACCATA Gallia — vulgi La Provence. Nomen habet a braccis, quae Isidoro sic dictae videntur, quod sint breves, et corporis verenda iis velentur, quasi dicas βραχεῖς ἐςθῆται. Imo Braccae sunt βράκη, vel βράκια, h. e. ῤάκη vel ῥἀκια, inquit Casaubonus, qui minime… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CALEDONIA — pars Septentrionalis Scotiae, et Caledonii populi ubi nunc provinc. Rossia, Loquabria et Atholia. Regio Incolis Allibaum, Latin. Albania, Camdeno; vastissimam olim habens silvam, quae et ipsa Caledonia dicebatur; maximos ursos alens. Martial.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CARPASIA — I. CARPASIA insula Ciliciae ante Sarpedonem promontorium. II. CARPASIA seu CARPASIUM Plinio, l. 5. c. 31. urbs Cypri in ora Boreali, Carpasso vulgo. Inter Aphrodisium et Dinaretum promontor. 28. milliar. a Salamine in Boream et paulo amplius a… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CORUS — I. CORUS Arabiae fluv. magnus in mare Rubrum influens Herodot. Graece Κόρος vel Κόριος, amnis Persicus, in Carmania Salmasio, qui in Persicum sinum sese exonerat: alius a Cyro, contra quam Strabo sentit. Vide Salmas. ad Solin. p. 702. et 703. II …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HELENA — I. HELENA Adiabenorum Regina, tempore famis ab Agabo praedictae, Hierosolymae incolis multum annonae summisit. Cum fil. Izate Iudaismum amplexa, secundum Ioseph. Antiq. l. 20. c. 2. secundum Orosium vero, Christianismum, l. 7. c. 6. Euseb. Hist.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LINUM — I. LINUM ex Graeco λίνον est, Arachnes in ventum, Plin. l. 7. c. 56. Idem Prooem. l. 19. Seritur, ac dici neque inter fruges neque inter hortensia potest linum. Sed in qua non occurret vitae parte, quodve miraculum maius, herbam esse, quae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LYNX — I. LYNX Pani olim, cui pellem lyncis Homerus tribuit Hymo in eum, nec non Baccho, sacra. Ovid. passim, inprimis Met. l. 15. v. 413. Victa racemifero Lyncas dedit India Baccho. Unde obiter colligere est lynces Indicum esse animal. Sed et in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NAVIGATIO — Phaedro l. 4. fab. 6. Mortis professio dicta, cum ait: Utinam ne unquam Pelei nemoris iugo Pinus bipenni condidisset Thessala, Nec ad professae mortis audacem viam Fabricâsset Argus opere Palladiô ratem. Cui fert suffragium Iuvenal. Sat. 12. v.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”